Пазьмятаў час сьляды гулкіх бітваў,
Толькі сэрца крывавіць, баліць, -
Гаспадарыць маскаль ненасытны
На пакутнай, забранай зямлі.
Зьдзекі й глум, і забойствы, праклёны,
І лютуе з ГУЛАГу бандыт,
Ярмо цягне каслгасны прыгоньнік,
І сыцее партыйны найміт.
Шумяць сумна лясы Налібокаў,
Песьціць Нёман свае берагі,
А выгнанцу ў чужыне далёкай
Сьніцца страчаны край дарагі.
Але мы на зямлі Вашынгтона
Прадаўжаем за волю паход,
Бо змаганьне дасьць шчодрыя плёны,
Будзе вольным ізноў наш народ!
Мы - выгнанцы з раськіданых гнёздаў,
Каліноўскі нам даў запавет.
Бог із намі, а голас народу,
Што ў змаганьні, пачуе ўвесь сьвет.
Мы гаворынм із поўнай навагай
Тым, што з нашых жывуць мазалёў:
Выбірайся, сусьветны «брадзяга»,
З нашых сёл, гарадоў і палёў.
Ты ня зглуміш народ наш вялікі,
І ня змусіш нас больш сьпіны гнуць,
А за прошлае будуць разьлікі,
Бо расплаты табе ня мінуць!
Вось чаму на зямлі Вашынгтона
Прадаўжаем за волю паход:
Прыйдзе час і паўстануць мільёны,
Будзе жыць Беларускі Народ!
Сакавік, 1983.
|
|
